Het vorige artikel onderzocht BBT’s (Bhaktivedanta Book Trust) bewering dat de betekenisverklaring van Madhya-lila 7.130 in het Sri Caitanya-caritamrta (CC) een beschrijving zou geven van het het Anubhasya commentaar van Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura (SBST). Het artikel toont aan dat er geen bewijs is en deze bewering pure speculatie is. Hier laten we zien hoe deze gemaakte aanpassing van de betekenisverklaring volledig rust op deze speculatie.
Het transcript aanpassen
Dravida Dasa ("DD") van het BBT legt uit hoe hij de betekenisverklaring veranderde:
"Ik ging door met het controleren van het oorspronkelijke transcript van de CC.” (DD, Email, 6/3/19)
Daarna geeft DD toe dat hij zijn eigen “interpunctie”en “redactionele aanpassingen” heeft toegevoegd aan dit transcript om tot de huidige aangepaste betekenisverklaring van Madhya-lila 7.130 te komen:
"Met interpunctie (en bevestigt door Bhaktivikasa Sw's vertaling van de Bengaalse SBST) [...] Met wat redactionele aanpassingen hebben we “Men moet niet proberen om op kunstmatige wijze een gevorderde toegewijde te zijn, en denken “Ik ben een eersteklas toegewijde, en daarom is het beter om geen discipelen te accepteren.” Zulke gedachtens moeten worden vermeden.”
(DD, Email, 8/3/19)
DD beweert dat deze veranderingen zijn gerechtvaardigd omdat ze zijn “bevestigd door Bhaktivikasa Sw's vertaling van SBST's Bengali"; het Anubhasya. Kortom:
a) Het aanpassen van de betekenisverklaring is op basis van DD zijn eigen “interpunctie” en “redactionele aanpassingen” aan het transcript.
b) Deze veranderingen van het transcript waren gedaan omdat hij aannam dat het moest overeenkomen met wat er staat in het Anubhasya.
c) Maar van deze aanname is al bekend dat het niets meer is dan een speculatie.
d) De verandering van de betekenisverklaring, die geheel afhankelijk is van deze onderuitgehaalde speculatie, is op dezelfde wijze ontkracht.
Raadselachtige verandering
De betreffende betekenisverklaring, Madhya-lila 7.130, verwijst specifiek naar het geval waarin men op “kunstmatige” wijze denkt “gevorderd” te zijn:
"Men moet proberen om geen kunstmatig gevorderde toegewijde te zijn door te denken, "Ik ben een eersteklas toegewijde."".
In de originele CC, wordt in de volgende zin zulk soort opgeblazen denken verboden:
"Zulke gedachtens moeten worden voorkomen."
En de volgende zin wordt dit aangevuld met het verbod:
"Het is beter om geen discipelen te accepteren."
Echter de veranderde betekenisverklaring geeft aan dat een persoon die op kunstmatige wijze denkt gevorderd te zijn, geen discipelen wilt accepteren:
"Men moet proberen om geen kunstmatig gevorderde toegewijde te zijn door te denken, "ik ben een eersteklas toegewijde, dus het is beter om geen discipelen te accepteren.""
DD geeft toe dat deze verandering een raadsel is:
"Eén van de raadsels hier is waarom Prabhupada zou zeggen dat iemand die kunstmatig denkt een eersteklas toegewijde te zijn, tot de conclusie komt om “geen” discipelen te accepteren. Het tegenovergestelde lijkt logischer; iemand die kunstmatig de rol van acarya op zich neemt, zou proberen om zoveel mogelijk discipelen te maken."
(DD, Email, 13/3/19)
Oorspronkelijke editie lost het raadsel op
DD beweert dat “het antwoord” op dit ‘raadsel’ is dat SBST in Anubhasya heeft gezegd dat zo een persoon geen discipelen accepteert omdat hij dan denkt dat hij “trots wordt, en dat trots mijn bhajana vernietigt" (DD, Email, 13/3/19). Maar we hebben in het vorige artikel de BBT al geciteerd waarin zij toegeven dat Srila Prabhupada deze verklaring zeker niet heeft vertaald uit SBST. Om dit gebrek aan bewijs te vermijden, beweert DD dat de verklaring van SBST het volgende impliceert:
"Door implicatie komt men door tot de volgende conclusie “Dus ik accepteer geen discipelen.""
(DD, Email, 13/3/19)
En vanwege deze implicatie had Srila Prabhupada zogenaamd de intentie om dit in de betekenisverklaring te zetten in plaats van wat er daadwerkelijk in SBST staat. Maar zoals met alles dat DD beweert om deze boek aanpassing te rechtvaardigen, biedt hij geen enkel bewijs dat Srila Prabhupada deze intentie had. Dit is dan ook ook niks anders dan een speculatie. De onveranderde editie biedt echter de oplossing voor dit raadsel. Aangezien Srila Prabhupada’s verklaring “het is beter om geen discipelen te accepteren” dient om degenen te corrigeren, zoals DD opmerkt, die “kunstmatig de rol van acarya op zich nemen”, en die, “proberen om zoveel mogelijk discipelen te maken”.
SBST sprak over het voorkomen van de gedachte dat het aannemen van discipelen kan leiden tot trotsheid. Maar aangezien, zoals de BBT toegeeft, Srila Prabhupada dit niet heeft vertaald, maakte hij een ander punt over het stoppen van de “kunstmatige acarya" mentaliteit, en daarom vermeldde hij SBST niet in de betekenisverklaring.
Bewijslast
De bewijslast om aan te tonen dat Srila Prabhupada's boeken moeten worden veranderd ligt bij degenen die de veranderingen hebben gedaan. Anders zou men alle boeken op grote schaal kunnen aanpassen zonder daar een reden voor te hebben! Het is dan ook niet aan ons om aan te tonen dat de oorspronkelijke editie correct is. In al dit soort gevallen is het standpunt dat Srila Prabhupada’s oorspronkelijke boeken het bij het juiste eind hebben, en de bewijslast om een aanpassing te doen ligt bij de BBT.
Echter, zoals we hebben aangetoond, hebben ze simpelweg aangenomen, middels de woorden “lijkt” en “misschien”, dat Srila Prabhupada’s betekenisverklaring moet overeenkomen met SBST's Anubhasya, zonder ook maar enig bewijs te tonen voor deze aanname. Cruciaal en fataal voor de BBT is dat juist de zin uit het Anubhasya waarop de hele verandering is gebaseerd, de verandering die DD raadselachtig noemt, precies de zin is waarover BBT zelf toegeeft dat het zeker niet was vertaald door Srila Prabhupada!
Conclusie
Het officiële beleid van de BBT beweert dat het alleen aanpassingen doet aan Srila Prabhupada’s boeken zodat:
"Srila Prabhupada's boeken dichterbij komen bij wat Srila Prabhupada heeft gezegd".
("Responsible Publishing", BBT)
Er staat niet dat het doel van de boek aanpassingen is om de boeken: Dichter te brengen bij wat Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura heeft gezegd".
Dit is echter wel wat ze hebben gedaan. Zoals het vorige artikel al heeft aangetoond, hebben ze zonder enige bewijs gewoon aangenomen dat Srila Prabhupada's betekenisverklaring van Madhya-lila 7.130 simpelweg herhaalde wat er staat verklaard in SBST's Anubhasya. Derhalve overtreedt de BBT met deze boek verandering haar eigen beleid. Zelfs als men accepteert dat de BBT boeken zou moeten aanpassen, moet deze verandering nog steeds worden verworpen.
