Sivarama Maharaja’s boek over de siksa goeroe

Door Krishnakant
Het boek van Sivarama gaat uit van drie veronderstellingen:

1. Dat iedereen moet proberen om een siksa goeroe te worden
2. Dat Srila Prabhupada de belangrijkste siksa goeroe is
3. Dat siksa het meest belangrijk is en dat diksa niet zo belangrijk is

De veranderstellingen 1 & 2 zijn juist. Veronderstelling 3) toont echter de werkelijke reden van het boek – zorgen dat de aandacht niet is gericht op Srila Prabhupada’s werkelijke positie as ENIGE diksa goeroe van ISKCON. Door over siksa te praten worden we afgeleid van het WERKELIJKE onderwerp. Srila Prabhupada’s ‘positie’ lijkt veilig omdat hij een erg belangrijke functie vervult als de ‘belangrijkte siksa goeroe’, en de toegewijden die niet worden toegelaten in de ‘diksa goeroe groep’ zijn tevreden omdat ze toch nog een ander soort goeroe kunnen zijn. Degenen die willen dat Srila Prabhupada een belangrijke positie heeft zijn tevredengesteld en degenen die zelf een belangrijke positie willen zijn tevredengesteld, terwijl de diksa goeroes hun positie en discipelen kunnen behouden. Dit is vergelijkbaar met dieven die de buit onderling verdelen, zodat ze allemaal tevreden blijven. Dit is het werkelijk doel van het boek. Graag willen we uw aandacht voor het volgende:

1. WIJ kunnen niet bepalen wat de ‘positie’ van Srila Prabhupada is. Wij zijn dan ook niet in de positie om Srila Prabhupada een positie te geven. Srila Prabhupada heeft ZELF bepaald dat hij de enige diksa goeroe is en iedereen, ook de toekomstige toegewijden, zijn DAADWERKELIJK met hem verbonden.
   
   
2. Het boek is tevens gebaseerd op het foutieve idee waarin diksa wordt gedefinieerd als een ceremonie en alleen siksa wordt gedefinieerd als het overbrengen van transcendentale kennis.
   
   
3. Waarom doen de diksa goeroes zoveel moeite om hun positie als diksa goeroe te behouden, als diksa minder belangrijk is dan siksa? Alleen deze gehechtheid wekt al de indruk dat er meerdere belangen op het spel staan. Waarom geven zij hun rol als diksa goeroe niet op en nemen zij de ‘daadwerkelijk’ belangrijke rol als siksa goeroe niet aan? Srila Prabhupada kan dan verdergaan als ‘onbelangrijke’ diksa goeroe, zoals hij wenste in de instructie van 9 juli. De GBC probeert om tegen te spreken dat Srila Prabhupada de enige diksa goeroe van ISKCON is, zoals hij instrueerde in de instructie van 9 juli, maar als de positie van diksa volgens hen onbelangrijk is, waarom willen ze die positie dan zo graag behouden?

4. Dit belangrijk maken van de ‘siksa’ goeroe zorgt er wederom voor dat we NIET praten over wat DAADWERKELIJK belangrijk is; WAAROM hebben ze Srila Prabhupada vervangen als diksa goeroe? Sivarama Maharaja’s boek is simpelweg de zoveelste vindingrijke manoeuvre met maar één doel – te zorgen dat er niks verandert. Srila Prabhupada leerde ons “phalena paraciyate”- het resultaat spreekt voor zichzelf. En het resultaat van al deze manoeuvres is dat de goeroes hun positie als diksa goeroe en hun discipelen behouden, en dat Srila Prabhupada blijft onttroond:
   
   a) In 1978 wordt de opname van 28 mei gebruikt als bewijs voor de aanstelling van de 11 ‘nieuwe diksa’ goeroes.
   
   b) Later wordt de opname van 28 mei  voor het eerst op grote schaal beluisterd en wordt de fraude ontmaskerd. DEZELFDE opname wordt daarna gebruikt om te rechtvaardigen dat IEDEREEN goeroe is.
   
   c) Goeroes komen ten val en om de situatie te redden wordt de verering van goeroes verminderd.
   
   d) De instructie van 9 juli circuleerde rond in de gemeenschap en om de situatie te redden wordt verklaard dat diksa niet belangrijk is.
   
   e) Om nog meer verwarring te scheppen wordt Srila Prabhupada gepromoot als de ‘belangrijkste siksa goeroe’.
   
   f) Momenteel wordt ook gesuggereerd dat de GBC een hervorming nodig heeft.

Sivarama’s boek is simpelweg een nieuw middel om te zorgen dat we ons richten op iets ANDERS –

Diksa goeroe uitbreiding
Diksa goeroe hervorming
Diksa goeroe minder belangrijk maken
GBC hervorming

Het patroon is duidelijk en dit is NIET mijn mening, aangezien ‘phalena pariciyate’ voor ons allemaal mogelijk is. Men kan zelf opmerken dat HET ENIGE RESULTAAT van al deze handelingen is dat de diksa goeroes hun posities behouden – op één of andere manier behouden ze altijd hun discipelen en wordt niet toegestaan dat Srila Prabhupada zijn werkelijke positie als diksa goeroe krijgt, terwijl het zijn eigen organisatie is. Dit artikel dient dan ook om duidelijk te maken wat de werkelijke intentie van het boek van Sivarama is.

Zoals we eerder hebben verklaard, moeten we gefocust blijven op “Koriho mane asa”. – de instructie van 9 juli. We moeten ons niet laten afleiden. Alles wat de GBC voortbrengt is gericht op het geheim houden van de waarheid en Sivarama’s boek is daar geen uitzondering op. De 28 mei opname en de brief aan Tusta Krishna worden ook gebruik om ons af te leiden van de waarheid. Eerder werd al duidelijk hoe ze de brief van Tusta Krishna op misleidende wijze gebruiken en onderstaand wordt duidelijk hoe de opname van 28 mei op dezelfde wijze wordt gebruikt:

De GBC heeft in hun artikelen minstens 5 verschillende interpretaties en transcripten van de opname gegeven. Srila Prabhupada heeft ons nooit gevraagd om zijn gesprekken met discipelen te analyseren, maar hij vroeg juist om te lezen wat hij schreef, zodat er geen verwarring kan ontstaan. Het is niet nodig om te speculeren of te raden wat de vraagsteller bedoelde, wat Srila Prabhupada verstond, over welk gedeelte van de vraag hij beantwoordde etc.

De brief van 9 juli verscheen pas de opname en is een geschreven instructie die is gericht aan de hele beweging. Het gesprek van 28 mei werd daarentegen slechts met 3 of 4 discipelen gevoerd en werd niet gericht aan anderen.

De brief van 9 juli beslaat het gesprek van 28 mei. Gelijk aan het begin van de brief van 9 juli staat:

“Recentelijk toen alle GBC leden bij Srila Prabhupada in Vrindavan waren, benadrukte Srila Prabhupada dat Hij enkele van zijn ervaren discipelen zou aanstellen om te handelen als “rittik”- vertegenwoordiger van de acarya, met als doel om zowel eerste als tweede initiaties uit te voeren.”

Dit verwijst naar het gesprek van 28 mei dat plaatsvond in Vrindavan. Ook bij een vergadering wordt er eerst gediscussieerd en wordt de conclusie daarna VASTGELEGD, GOEDGEKEURD en VERSPREID. Ook in dit geval werd de conclusie van het gesprek opgeschreven en goedgekeurd door Srila Prabhupada en daarna verzonden naar de hele beweging. Het idee dat de brief van 9 juli kan worden begrepen of aangepast door te refereren naar de opname is daarom belachelijk. Het is logischer dat de opname begrepen kan worden door de geschreven conclusie. Net zoals een buitenstaander niet precies weet wat iedereen bedoelt in een bedrijfsvergadering, wordt alles duidelijk op het moment dat de notulen worden vrijgegeven. Dat is hoe het werkt:

“Ze begrijpen me verkeerd. Zolang ik het niet heb geschreven, zijn er zoveel dingen die “Prabhupada heeft gezegd” (Brief aan Omkara)

Iedereen zou moeten kunnen omgaan met de manoeuvres van de GBC en haar aanhangers, zoals de GBC hervorming en Sivarama’s boek, waarbij de aandacht wordt afgeleid van de waarheid. Verlies de waarheid met betrekking tot Srila Prabhupada dan ook niet uit het oog. Misschien is het eenzaam en intimiderend om tegen de ‘grote mannen’ van de GBC in te gaan, maar vergeet niet dat JIJ de waarheid aan je zijde hebt:

“Op dit Pad is geen enkele inspanning verspild, noch kan deze verkeerde resultaten voortbrengen. Zelfs als zeer weinig van deze leer in de praktijk wordt toegepast, bent u voor het meest grote gevaar beschermd.” (Bhagavad Gita, 2:40)

Terug naar homepage