In ons hoofdartikel op pagina's 12-13 geven we voorbeelden van ISKCON's nieuwe missie om filantropische handelingen uit te voeren, zoals het ondersteunen van ziekenhuizen en seculier onderwijs, die geen verband houden met de uitvoering van enige Krishna-bewuste activiteiten voorgeschreven door Srila Prabhupada. Als er ruimte was, hadden ook veel andere voorbeelden kunnen worden genoemd, zoals het bouwen van vogelkastjes en het opruimen van zwerfvuil in een openbaar park. Dergelijke activiteiten lijken te worden ondernomen om ISKCON te accommoderen en deel uit te maken van de "mainstream". Zoals Srila Prabhupada hieronder uitlegt, hebben deze activiteiten, hoewel ze op zichzelf zeker deugdzaam zijn, geen verband met de missie van het Krishna-bewustzijn die ISKCON zou moeten verspreiden.
De eigenlijke liefdadigheidsmissie van ISKCON
"ISKCON (de International Society of Krishna Consciousness) is een niet-lucratieve organisatie die tot doel heeft om het welzijn van de menselijke samenleving te bevorderen door haar aandacht op God te vestigen."
(Brief van Srila Prabhupada, 24/8/1968)
Valse ideeën
"Mensen stellen het zeer op prijs als we onze opvatting van eigenbelang uitbreiden van lichamelijk welzijn naar gezinswelzijn, of van gezinswelzijn naar gemeenschapszorg, of van gemeenschapszorg naar nationaal welzijn [...] Maar dit zijn allemaal valse ideeën, misvattingen."
(The Quest for Enlightenment, hoofdstuk 2)
Verspilling van liefdadigheidsgeld
“Liefdadigheid in de hoedanigheid goedheid wordt aanbevolen door de geschriften, maar liefdadigheid in de hoedanigheden hartstocht en onwetendheid wordt niet aanbevolen, omdat het gewoon een verspilling van geld is. Liefdadigheid moet alleen worden gegeven om het Krishna-bewustzijn over de hele wereld te verspreiden. Dat is liefdadigheid in de hoedanigheid goedheid."
(Bhagavad-gita zoals ze is, 16: 1-3, betekenisverklaring)
Zinsbevrediging
“Als je wat geld geeft voor het openen van een ziekenhuis, als je wat geld geeft voor het openen van scholen, gratis onderwijs. Dit zijn zeker deugdzame activiteiten. Maar ze zijn ook bedoeld voor zinsbevrediging. Stel dat ik liefdadigheid geef voor het verspreiden van onderwijs. Volgend leven krijg ik goede faciliteiten voor onderwijs, ik word hoog opgeleid of krijg via een hoge opleiding een goede baan. Wat is het idee aan het eind? Als ik een goede baan krijg als ik een goede functie krijg, hoe gebruik ik het? Voor zinsbevrediging. [...] Dat zijn resultaatgerichte activiteiten."
(Srila Prabhupada-lezing, 14/2/1969)
Niet geaccepteerd in Bhagavatam
"Dit is een heel belangrijk punt. Mensen zijn erg geïnteresseerd in welzijnsactiviteiten voor de menselijke samenleving. Dus ze denken dat door arme mannen eten te geven of kleding te geven of ziekenhuizen, scholen, hogescholen te openen - "Deze dingen zijn vereist. Wat heeft het voor zin om over Krishna te horen?" Dat is hun mening. Maar deze welzijnsactiviteiten zijn een verlengstuk van egoïsme. [...] Ja. Zonder te weten wat het echte eigenbelang is. Daarom vinden we zoveel fouten in dergelijke welzijnsactiviteiten. [...] Dus dat soort filantropie wordt in het Srimad-Bhagavatam niet geaccepteerd als een grote vooruitgang van de beschaving.”
(Srila Prabhupada-lezing, 19/10/1972)
Scholen en ziekenhuizen geen devotionele dienst
“Vrome activiteiten brengen materiële weelde teweeg, maar men kan geen devotionele dienst verwerven door enige mate van materiële vrome activiteit, niet door liefdadigheid te geven, grote ziekenhuizen en scholen te openen of filantropisch te werken. Devotionele dienst kan alleen worden bereikt door de genade van een zuivere toegewijde."
(Sri Caitanya-caritamrta, Madhya-lila, 22.51, betekenisverklaring)
Materiële verlegenheid
"Het openen van een ziekenhuis of het openen van een school of soortgelijke filantropische activiteiten worden over het algemeen gedaan door personen die in verlegenheid zijn gebracht door deze mithya * -wereld [...] Omdat ze meer geluk vonden door de politiek en politieke bewegingen in te nemen of een school of ziekenhuis te openen. Ze vonden meer geluk in deze activiteiten. Waarom zeggen ze dan jagat mithya? * Dit zijn activiteiten van de materiële wereld.”
(Srila Prabhupada-lezing, 9/11/1972)
* illusoire wereld
Materieel plezier
"Daarom gaan ze over op liefdadigheid of het openen van een school of filantropisch werk, een andere manier van materieel plezier."
(Srila Prabhupada Gesprek, 5/8/1976)
Afleiding van echte plicht
"Als je Kṣṇa-bewust wordt, [...] dan worden alle andere plichten automatisch vervuld. Er is geen sprake van afzonderlijke poging - filantropie, filosofie en nationalisme, dit 'isme', dat 'isme'. We hebben zoveel dingen ontdekt, het is een afleiding van de echte plicht."
(Srila Prabhupada-lezing, 15/1/1977)
Nutteloze belemmering
"De zogenaamde filantropie, altruïsme, humanitarisme, dit isme, dat ... Onzin ... Niet onzin - nutteloos. Het zal niet helpen. Het zijn vrome activiteiten. Dus, zegt Caitanya-caritamrta, vroom of goddeloos, beiden zijn een belemmering voor het Krṣṇa-bewustzijn. We zijn dus niet geïnteresseerd in vrome of goddeloze activiteiten. We zijn geïnteresseerd in het dienen van Krishna.”
(Gesprek met Srila Prabhupada, 1-8-1977)
Echte filantropie
"Er zijn, voor de materialistische persoon, twee varianten van eigenbelang. De ene is geconcentreerde interesse en de andere is uitgebreide interesse. [...] Ze denken een grote man te worden door het eigenbelang uit te breiden naar het eigen land, of naar de eigen familie. En mensen geven hem ook eer. Hiermee hebben we praktische ervaring, maar dat is een uitbreiding van het eigenbelang. Dat is eigenlijk geen filantropie. Filantropie is wanneer iemand geïnteresseerd raakt in Krishna's belang, dat is echte filantropie."
(Srila Prabhupada-lezing, p.29)
