Een vraag die ons vaak wordt gesteld, heeft de volgende strekking:
"Aangezien Krishna, Zijn spel en vermaak, Zijn boodschap en Zijn heilige naam allemaal puur en absoluut zijn, wat maakt het dan uit van wie we ze ontvangen?"
Hieronder zien we Srila Prabhupada deze vraag beantwoorden. Alle accenten zijn toegevoegd.
"Dus je zou kunnen zeggen: "Hij heeft het over Krishna, dus wat is er aan de hand? [...] Hari-kathamrtam * is altijd puur. [...] Iedereen weet dat melk erg lekker en voedzaam voedsel is, maar als het wordt aangeraakt door de lippen van een slang, is het bedorven, het is niet meer ... Dus het is verboden, we moeten niet proberen te leren over Krishna van een persoon die geen Vaisnava is."
(Srila Prabhupada Lezing, 24/1/77)
* Gesprekken over Krishna
"[...] zoals melk wordt vergiftigd door de aanraking van een slang, zo wordt het, hoewel het vertellen van het spel en vermaak van de Heer zo zuiver is als melk, giftig indien toegediend door slangachtige niet-toegewijden. Het heeft niet alleen geen effect op transcendentaal gebied, maar het is ook gevaarlijk."
(SB, 3.19.33)
Kortom, Srila Prabhupada legt uit dat wanneer Krishna’s zuivere spel en vermaak wordt ontvangen van personen die geen Vaisnava's zijn, het resultaat "giftig" en "gevaarlijk" zal zijn.
Een voorbeeld van de "giftige" gevolgen die ontstaan wanneer men probeert Krishna's pure spel en vermaak te presenteren via niet-Vaisnava's, was de poging om dit te presenteren via de cartoon "Kleine Krishna", zoals we behandelden in BTP nummers 28 en 30. Deze cartoon had de volgende aanstootgevende boodschap aan het begin ingevoegd, waarin staat dat Krishna's spel en vermaak slechts 'fabels' waren:
"De verhalen en de behandeling die hierin worden weergegeven, zijn goed en grondig onderzocht en zijn gebaseerd op 5000 jaar oude fabels".
Fabel betekent een verhaal dat is verzonnen om een morele les te leren. En het feit dat deze boodschap is toegevoegd aan het medium cartoon, dat over het algemeen wordt gebruikt om fantasie uit te beelden, versterkt dit effect. Ons werd verteld door de ISKCON-toegewijden die betrokken waren bij het maken van deze cartoon, dat ze het niet eens waren met deze boodschap, aangezien het een "blunder" was die hen deed "huiveren" (hoewel het hen niet genoeg deed "huiveren" om te voorkomen dat ze de cartoon met dezelfde godslasterlijke boodschap blijven verkopen). Ze vertelden ons eerder dat de tekst zonder hun medeweten was toegevoegd door hun coproducenten; een niet-Vaisnava commercieel professioneel entertainment bedrijf. Zo'n "blunder" gebeurde dus alleen omdat de ISKCON-groep ervoor koos om samen te werken met een niet-Vaisnava-groep.
Om te begrijpen hoe "giftig" deze boodschap is, kunt u zich inbeelden dat aan alle boeken van Srila Prabhupada in het begin een "waarschuwing" was toegevoegd waarin stond dat "wat u gaat lezen niet echt is, maar verzonnen". In dat geval zou het verspreiden van een dergelijke boodschap de grootste schade toebrengen aan de transcendentale boeken van Srila Prabhupada. Evenzo bewijst men, door te proberen Krishna's spel en vermaak te presenteren door eerst te beweren dat ze niet echt maar een fantasie zijn, de slechts mogelijke dienst aan Krishna's werkelijke zuivere spel en vermaak.
Srila Prabhupada geeft dezelfde waarschuwing ook met betrekking tot het horen van de heilige naam:
"Srila Sanatana Gosvami heeft ons verboden te luisteren naar het zingen van de heilige naam van Krishna door niet-Vaisnava's, zoals professionele acteurs en zangers, want het zal geen effect hebben. Het is als melk die wordt aangeraakt door de lippen van een slang"
(CC, Antya-lila, 1.101)
En dezelfde waarschuwing wordt gegeven met betrekking tot het horen en lezen van Vedische literatuur:
"Met betrekking tot de studie van het Srimad-Bhagavatam, adviseert Sri Caitanya Mahaprabhu duidelijk dat men moet vermijden om te luisteren naar een professionele voordrager die geen Vaisnava is. [...] een dergelijke lezing zou niet moeten worden geaccepteerd, want het is als melk die wordt aangeraakt door de lippen van een slang."
(CC, Antya-lila, 13.113)
"Melk is erg goed [...] aangeraakt door de lippen van een slang, [...] is het vergif geworden. [...] Evenzo, als we niet van de juiste persoon de Vedische literatuur vernemen, vooral de Bhagavad-gita, [...] omdat hij avaisnava is, geen toegewijde, is het vergif geworden. [...] we hebben zoveel edities."
(Srila Prabhupada-lezing, 14/2/76)
Het is dus duidelijk dat, hoewel de inhoud transcendentaal en puur kan zijn, het nog steeds strikt verboden is om het via niet-Vaisnava-bronnen te ontvangen. Echter, naast niet-Vaisnava's, geeft Srila Prabhupada dezelfde waarschuwing ook over bepaalde soorten "Vaisnava's":
"Srila Visvanatha Cakravarti Thakura heeft gewaarschuwd: "Meng je niet met een Vaisnava die niet goed is opgeleid, zonder goed gedrag." [...] Maar hij heeft gewaarschuwd, “Ga er niet mee om, deze professionele, zogenaamde Vaisnava, sahajiya's.” Er is gewaarschuwd. [...] "Je zou niet moeten luisteren." "Eh? Wat is er mis, er is toch Krsna-katha." Nee, Krsna-katha is er net zoals melk er is, maar als het wordt aangeraakt door de lippen van een slang, mag het niet meer worden ingenomen. Het is vergif geworden. Dus tenzij iemand een zuivere Vaisnava is in zijn handelen, in zijn gedrag, van binnen en van buiten, zou hij geen prediker moeten worden omdat het niet effectief zal zijn; luister niet naar zo iemand."
(Srila Prabhupada-lezing, 6/3/76)
Kortom, "professionele sahajiya" Vaisnava's zijn ook personen die men moet vermijden om naar te luisteren of om van te lezen. En onze vorige uitgaven hebben in detail gedocumenteerd hoe hedendaags ISKCON is veranderd in een sahajiya-beweging - zie het artikel "Documenting the New Sahajiya Movement” in BTP 38, dat hier kan worden gelezen.
Er is een sentimentele houding waarin het niet uitmaakt van wie we leren of erover horen, zolang het onderwerp bonafide is. De gedachte is, baat het niet dan schaadt het niet. Srila Prabhupada bestrijdt dergelijke opvattingen. We moeten niet alleen strikt vermijden om het van niet-Vaisnava's te horen, maar we zouden het ook niet moeten horen of leren van welk type “toegewijden” dan ook als ze sahajiya-neigingen hebben en op goedkope wijze beroepsmatig toegewijde zijn geworden. Want ook al presenteren ze dat wat op zichzelf puur is, de resultaten zullen "giftig" en "gevaarlijk" zijn. Omgekeerd weten we al dat het rechtstreeks horen en lezen van Srila Prabhupada's lezingen, kirtana's en boeken, bonafide is en volledig transcendentaal en zuiverend. En daardoor kan men er altijd onderdak vinden zonder zich zorgen te hoeven maken over het ontvangen van "giftige" en "gevaarlijke" effecten!
