Srila Prabhupada gaf de wereld zijn vertaling en commentaar op het Srimad-Bhagavatam. Van de 12 Canto's was het gedeelte na hoofdstuk 13 van Canto 10 nog niet voltooid. Srila Prabhupada had ons echter eerder een complete samenvatting gegeven van het volledige 10e Canto in zijn boek KRSNA, The Supreme Personality of Godhead. Na zijn fysieke vertrek in 1977 besloot de GBC om Srila Prabhupada's Srimad-Bhagavatam voort te zetten door ZH Hridayananda Dasa Goswami ("HD") aan te stellen. HD werd geselecteerd als de "Projectdirecteur, Vertaler, Commentator en Hoofdredacteur", en kreeg de taak om de rest van het Bhagavatam te vertalen en te becommentariëren na Hoofdstuk 13, Canto 10.
Bhagavatam voltooid in illusie
Gedurende de periode dat HD het Bhagavatam voltooide, handelde hij ook als een van de 11 “zonale acarya's” die zichzelf voordeden als door Srila Prabhupada aangestelde diksa-goeroes, en als zuivere toegewijden op een vergelijkbaar niveau als Srila Prabhupada. Inderdaad, op de pagina's van het Bhagavatam die HD voltooide, kreeg HD niet alleen dezelfde verheven status van “Zijn goddelijke genade” als Srila Prabhupada, maar ook de aanvullende titel “Acaryadeva”. Volgens Srila Prabhupada zou dit HD op een niveau plaatsen dat gelijk is aan zijn eigen spiritueel leraar, Srila Bhaktisiddhanta Saraswati Thakura, naar wie hieronder specifiek wordt verwezen:
"De Acaryadeva voor wie we vanavond zijn samengekomen om ons bescheiden eerbetoon te brengen, is niet de goeroe van een sektarische instelling of één van de vele verschillende vertegenwoordigers van de waarheid. Integendeel, hij is de Jagad-goeroe, of de goeroe van ons allemaal."
(The Science of Self-Realization, hoofdstuk 2)
Later werd echter in het officiële tijdschrift van ISKCON, Back To Godhead, toegegeven dat HD en de andere 10 "zonale acarya's" in deze periode in maya of illusie verkeerden:
"Maar onder invloed van maya, illusie, ontwikkelde zich al snel een ander idee - dat Srila Prabhupada elf “zuivere toegewijden” had aangesteld om als enige goeroes na hem te dienen. Deze elf, zo was het idee, zouden elk als spiritueel leraar moeten dienen voor een specifieke geografische "zone" van de wereld. Dit zonale goeroesysteem, zoals het genoemd werd, heerste in ISKCON gedurende ongeveer tien jaar, totdat de onjuistheid hiervan duidelijk werd [...] betuigen we onze oprechte excuses voor het bijdragen aan het leed en onrecht dat toegewijden moesten verdragen toen ISKCON afweek van de instructies van Srila Prabhupada."
(ZH Jayadvaita Swami, hoofdredacteur, Back To Godhead, # 25-01, 1991)
Bewijs van de illusie van HD
HD's illusie was zo diep dat hij zelfs zo ver ging dat hij enkele van deze andere veronderstelde "zuivere toegewijden" promootte in zijn Bhagavatam "betekenisverklaringen". Bijvoorbeeld:
"we rusten gelukkig in de Nieuwe Vrindaban-gemeenschap, gesticht door Zijn Goddelijke Genade Kirtanananda Swami Bhaktipada [...] Uitstekende voorbeelden van dergelijke inspanningen zijn momenteel te zien in India bij de Mayapur Candrodaya Mandira-tuinen, ontwikkeld door Srila Bhavananda Goswami Visnupada".
(HD, SB., 11.7.6 en 11.11.41, verklaringen, 1e druk, accenten toegevoegd)
Beweren dat Kirtanananda New Vrndavana heeft “gesticht" is bijzonder onzinnig, aangezien alle ISKCON-projecten die vóór 1978 zijn opgericht, werden opgericht door de oprichter van ISKCON, Srila Prabhupada. Ondanks dat HD hun verheven status promootte, moesten beide persoonlijkheden ISKCON, niet lang nadat dergelijke verklaringen waren afgelegd, verlaten. Beiden bleken betrokken te zijn geweest bij illegale activiteiten en werden later door het ISKCON Child Protection Office veroordeeld voor kindermishandeling. De illusie van HD bij het schrijven van dergelijke "betekenisverklaringen", werd erkend en al dergelijke verwijzingen, samen met de eretitels van HD "Zijne Goddelijke Genade" en "Acaryadeva", werden verwijderd in latere drukken.
Dergelijke "betekenisverklaringen" belichamen slechts de maya waarin het bewustzijn van HD zich bevond tijdens de hele periode dat hij het Bhagavatam voltooide. Een dergelijk illusoir bewustzijn staat in contrast met het bevrijde bewustzijn dat aanleiding gaf tot Srila Prabhupada's foutloze, spiritueel zuivere Srimad-Bhagavatam.
De echte kwalificatie
De kwalificatie van een persoon die teksten zoals het Srimad-Bhagavatam vertaalt en er commentaar op schrijft, wordt niet gedefinieerd als 'beïnvloed door maya, illusie', en actief hebben deelgenomen aan de valsheid van een goeroesysteem dat “afweek van de instructies van Srila Prabhupada". De echte kwalificatie wordt juist door Srila Prabhupada als volgt gegeven (alle accenten toegevoegd):
“Transcendentale literatuur die strikt de Vedische principes en de conclusie van de Purana's en pancaratrika-vidhi volgt, kan alleen door een zuivere toegewijde worden geschreven.”
(CC, Adi-lila, 8.39)
“Tenzij iemand bekrachtigd wordt door de hogere autoriteiten, of gevorderde toegewijden, kan men geen transcendentale literatuur schrijven, want al dergelijke literatuur moet boven elke verdenking staan, of, met andere woorden, het mag geen van de gebreken hebben van geconditioneerde zielen, namelijk maken van fouten, illusies, bedrog en onvolmaakte zintuiglijke waarnemingen."
(CC, Adi-lila, 8,72)
“Tenzij iemand tattva-darsi is, met volledige kennis van de Absolute Waarheid, kan men de activiteiten van de Persoonlijkheid Gods niet beschrijven. [...] Maar we moeten alleen die boeken selecteren die zijn geschreven door tattva-darsis (jnaninas tattva-darsinah), niet de boeken van zogenaamde geleerden die alleen kennis claimen op basis van een doctoraat.”
(SB., 9.10.3)
"Een gerealiseerde ziel, moet het zijn. [...] Mensen houden van mijn betekenisverklaringen omdat het wordt gepresenteerd als praktische ervaring. [...] Ze zijn niet gewoon ... Men kan het niet worden tenzij men zeer gerealiseerd is. Het is geen ABCD-vertaling."
(Srila Prabhupada, ontmoeting met de GBC, 28/5/77)
Conclusie
Dit "voltooiings" -project was niet geautoriseerd omdat er geen gegevens zijn dat Srila Prabhupada aan de GBC of HD toestemming heeft gegeven om het uit te voeren. En deze ongeoorloofde activiteit resulteerde in output die - vanwege de illusie van HD tijdens het vertalen en becommentariëren van heilige geschriften was hij volledig gediskwalificeerd voor die taak - een product was van maya. We kunnen een parallel zien met de "werkelijk grootschalige herziening" van Srila Prabhupada's Bhagavad-gita zoals Ze Is, die duizenden veranderingen heeft. Dit werd uitgevoerd door ZH Jayadvaita Swami terwijl hij ook in dezelfde illusie verkeerde van het ondersteunen van hetzelfde foutieve zonale acarya-systeem, zoals gedocumenteerd in ons veelgeprezen boek, The Book Changer.
Keer terug naar de Index van Hridayananda das Goswami
